Kartka urodzinowa dla mamy . Niezależnie, w którym momencie natrafisz na ten artykuł: zbliżające się urodziny Mamy, Dzień Matki i szukanie inspiracji na kilka miłych słów, które można umieścić na bileciku dołączonym do prezentu czy potrzeba przeczytania wzruszających, czasem nostalgicznych sentencji o Mamie i o jej wyjątkowej miłości do dziecka, bo akurat przeżywasz Życzenia na Dzień Matki: Najpiękniejsze życzenia, wierszyki dla mamy, obrazki o mamie. AGA, CYP. 26 maja 2020, 7:50 Dla Kochanej Mamy piękne życzenia składamy zdrówka wiele i słodkości Czasem zwykłe cytaty o zmarłej bliskiej osobie wydają się być zbyt małe w stosunku do emocji, które towarzyszą nam po stracie jednych z najważniejszych osób w naszym życiu – rodziców. Właśnie dlatego w naszym artykule umieściliśmy specjalną sekcję, w której poświęcone są wyłącznie cytaty żałobne dla mamy oraz taty. Dobrze, że mamy tak wspaniałych ludzi w naszym hospicjum. Wielkie z serca płynące podziękowania dla wszystkich w szczególności wolontariuszy, pielęgniarek i lekarzy, i apeluję dajmy ten 1 procent podatku dla hospicjum w Pszczynie. Dziękuję im z serca. Zofia Stalmach (2022, marzec) ♥ ♥ ♥ 3. Imię (imiona) osoby zmarłej 4. Nr PESEL osoby zmarłej 5. Rodzaj i nr dokumentu stwierdzającego tożsamość osoby zmarłej*** 6. Data i godzina rokzgonu**** albo data i godzina znalezienia zwłok**** 7. Data urodzenia osoby zmarłej**** w poz. 7 godz. i min oraz poz. 10-15 wypełniać tylko dla dziecka w wieku do roku 5 8. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Trumny i urnyFlotaNamiot i winda pogrzebowa Uroczystość żałobna to bardzo ważny element ludzkiego życia – i jako ostatni jego akord powinna być przygotowana w sposób godny, elegancki, możliwie najbardziej perfekcyjny, z dbałością o szczegóły. Dlatego oferujemy Państwu skorzystanie z windy pogrzebowej. Jej zadaniem jest łagodne, automatyczne opuszczenie trumny do grobu. Winda pogrzebowa niewątpliwie podnosi jakość ceremonii pogrzebowej, wpływając korzystnie na jej całościowy wizerunek estetyczny, ale i redukując ciężar psychiczny, który bardzo się powiększa u uczestników uroczystości głównie w momencie, gdy trumna, czasem niestabilnie kołysząc się na linach, w końcu uderza głucho o dno grobu. Chłodnia Nasze chłodnie spełniają wszystkie wymogi Europejskie. To godne miejsce na oczekiwanie ciała zmarłego do miejsca ostatecznego spoczynku na cmentarzu. Klepsydry Na nich umieszczamy najważniejsze informację dotyczące pogrzebu. Dzięki klepsydrom okoliczni mieszkańcy będą mogli zjawić się na pogrzebie i pożegnać osobę zmarłą modlitwą. Klepsydry są wykonane w formacie A4 a tekst można dowolnie modyfikować. Dzięki laminowaniu są odporne na wilgoć. Tabliczki Wykonane są na z materiału nierdzewnego i zabezpieczone dwoma warstwami specjalnych folii odpornych na warunki atmosferyczne. Dzięki temu nasze tabliczki mogą wytrzymać nawet do 5 lat. Odzież dla zmarłych Ubranie na ostania drogę zmarłego zawsze z fasonem. Kolekcje, tak stylowe jak i klasyczne. Wykonane z wysokiej jakości tkanin i oferowane w przystępnej cenie. Koszule marynarki, garsonki, bielizna, buty. Wszystko w jednym miejscu w siedzibie firmy. Obrazki pamiątkowe Osoby uczestniczące w pogrzebie otrzymują obrazki wspomnieniowe. Są pamiątką o zmarłej osobie. Zawierają imię, nazwisko osoby zmarłej, wiek, miejsce pochówku i modlitwę. Obrazki są dwustronne i laminowane, a dzięki temu trwałe. Dewocjonalia Mamy na sprzedaż modlitewniki oraz różańce w różnych kolorach. Boże Wszechmogący, do Ciebie z nadzieją zupełną w miłosierdzie Twoje, pokorną modlitwę zanoszę, prosząc Cię za duszę sługi Twojego (służebnicy Twojej), aby od wszelkich swych nieprawości i wszelkiej za nie kary była za łaską Twoją wyzwolona. Niechaj jej nie trwożą duchy piekielne, a Aniołowie święci do światła wiekuistego, z pracy do odpoczynku, z karania na wieczne radości niech ją zaprowadzą, przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen. Nasze intencje modlitewne: Ciasteczka Ta strona używa plików cookie, tzw. ciasteczek, aby ulepszyć stronę i dostosować ją do Twoich potrzeb Dzień Mamy to bez dwóch zdań piękne święto, które przypada na maj. Tra nieprzerwanie od wielu lat, a dzieci - małe czy też duże, składają im najpiękniejsze życzenia. Oprócz tego na ich ręce składają słodkości, bukiety pięknych kwiatów, a także laurki lub kartki okolicznościowe. Jeszcze inni wybierają gify, które przesyłają następnie swoim ukochanym mamom na Facebooku czy WhatsAppa. Spis treściDzień Mamy 2021 - kartkiDzień Mamy 2021 - gify Dzień Mamy 2021 w Polsce przypada co roku 26 maja. Teraz będzie to środa i z pewnością na buzi każdej mamy pojawi się w tym dniu uśmiech. Nie ma się co dziwić, to przepiękna data, dzięki której każda rodzicielka może poczuć się wspaniale. Oczywiście swojej mamie należy okazywać szacunek nie tylko od święta, jednak w Dzień Mamy można obdarować ją tematycznymi niespodziankami. Z ciekawostek na temat Dnia Mamy warto wspomnieć, że w Polsce jest tradycja przedwojenna, a każdy kraj obchodzi je w innym czasie. Muttertag 2021 w Niemczech obchodzony był 10 maja, natomiast w Hiszpanii Día de la Madre przypadł w tym roku na pierwszą niedzielę miesiąca, czyli 2 maja. Z okazji Dnia Mamy warto złożyć jej oryginalne życzenia. Pomocne będą w tym kartki i gify, które w mgnieniu oka można pobrać na swój telefon. Najfajniejsze obrazki i inspiracje, znajdziecie w dalszej części tego artykułu Piosenki na Dzień Kobiet i nie tylko Mama i babcia - typowe teksty. Czy potrafisz je dokończyć? Pytanie 1 z 9 Nie siedź na zimnym, bo... będziesz chory przynosi to pecha dostaniesz wilka Dzień Mamy 2021 - kartki Gdzie znaleźć kartki online z okazji Dnia Mamy? Oczywiście laurki możemy zrobić własnoręcznie lub kupić gotowe kartki na poczcie. Co jeśli jednak chcemy wysłać je za pośrednictwem interenu? Spokojnie, mamy dla Was ciekawe rozwiązania. kartkę z okazji Dnia Mamy, możecie stworzyć sami w aplikacji Canva, gdzie znajdziecie multum darmowych szablonów. Jeśli jednak taka opcja nie wchodzi w grę, możecie wybrać jedną ze stron internetowych: kartkolandia epocztówki kartki4you Dzień Mamy 2021 - gify Jeśli chcesz wysłać swojej mamie oryginalne życzenia, skorzystaj z kolorowych i ruchomych gifów, które urozmaicą Twoją wiadomość. Poniżej znajdziesz najlepsze obrazki, które na pewno wpadną Ci w oko! Irena Kaźmierczak – Zdjęcie z IX 2019 Piszę do Ciebie po raz pierwszy chyba od czasów kolonii i obozów, bo już nie mogę zadzwonić. Kiedy w lipcu żegnałam moją przyjaciółkę Krysię, obiecałam sobie, że już nigdy tego robić nie będę. Nie mogę jednak dotrzymać tego słowa. Poczułam, choć to bardzo trudne, że muszę to zrobić raz jeszcze. I to nie tylko dla Ciebie, Mamo. Chcę to zrobić także dla tysięcy zwykłych mam, które żegnamy w ciszy, bo cóż można o nich powiedzieć, ponad to, że były czyimiś mamami. Nie wyróżniały się właściwie spośród innych mam. Taka była nasza Mama Irenka. Z pozoru. Raczej cicha, przeważnie w drugim szeregu, po prostu robiła swoje. Urodziła się w styczniu 1934 roku w Samołężu. Była córką Pelagii i Michała Mikołajczaków, miała dwie siostry: starszą Mariannę i młodszą Halinę oraz czterech braci: Stanisława, Mieczysława, Zenona i Kazimierza. Wyszła za mąż w wieku 21 lat, poślubiając Alojzego. Urodziła troje dzieci: Grzegorza, Zbigniewa i mnie – Grażynę. Całe życie pracowała w handlu lub gastronomii. Któż ze starszego pokolenia nie znał Irki ze „słodkiej dziurki”? Tam, już w wieku 7 lat, i ja łyknęłam bakcyla handlu. Zawsze chciałam być nauczycielką albo pracować w sklepie. To Ona przekonywała mnie, że w szkole sprawdzę się lepiej. Sama, jako dziecko marzyła o tym, żeby zostać krawcową. Niestety, w tamtych czasach z dziećmi się nie dyskutowało, potrzebne były ręce do pracy. Poza tym babcia Pelagia wyznawała zasadę, że po co dziewczynie się uczyć, przecież wyjdzie za mąż i będzie wychowywać dzieci. W przypadku Irenki sprawdziło się to częściowo, bo owszem wychowywała dzieci, ale też całe życie pracowała albo w sklepach albo restauracji, kawiarni, barze. Moi znajomi wiedzą, że sama o mało nie urodziłam się w barze „Warta”, gdzie wówczas pracowała Mama, oczywiście do samego końca, bo, jak mówiła, ciąża to nie choroba. Siedem godzin dzieliło wyjście Mamy z pracy od mojego urodzenia na wronieckiej porodówce. Byliśmy przeciętną rodziną, niezbyt bogatą, ale też nie całkiem biedną, jak wówczas większość, w pięcioro gnieździliśmy się w mieszkaniu (pokoju z kuchnią), wynajętym na Zamościu. Kiedy w końcu dostaliśmy duże mieszkanie w bloku, Grzegorz wkrótce wyjechał na studia do Poznania, a ja zamieszkałam na stancji w Wałczu, uczęszczając do szkoły pedagogicznej. W bloku z rodzicami został Zbyszek. Z dzieciństwa pamiętam sytuacje zwykłe i te niecodzienne. Mama pracowała na dwie zmiany, wieczorną kończąc o 22, czyli w domu na Zamościu była po 23. W tym czasie zajmował się nami tata, bądź opiekunki, moja, później Zbyszka, a potem już sami o siebie dbaliśmy. Mama poza zmianą w pracy musiała zadbać o nas: zrobić pranie, przygotować obiad na jutro, wyprasować, coś uszyć, czy zrobić sweter na maszynie. Szczególnie to szycie pamiętam. Były lata osiemdziesiąte, starszemu pokoleniu przypominać nie muszę, jakie to były czasy, młodszemu powiem, że w sklepach nie było nic. Nawet w Kerfurze … A ja miałam bal ósmych klas i marzyła mi się sukienka, której obrazek wycięłam ze „Świata Młodych”. Z dżinsu, obszyta koronkami, z małymi guziczkami… Cudo, którego w sklepie na pewno dostać nie można było. Spałam z tym obrazkiem, licząc na cud. Prosiłam Mamę, żeby mi uszyła taką, ale nie było materiału. Odpuściłam więc sobie. I nagle, w dniu balu, tuż po otwarciu oczu zobaczyłam na drzwiach od pokoju ramiążko, a na nim … moja cudna sukienka! Mamie jakoś udało się handlem wymiennym za kawę, czekoladę, czy inny rarytas, zdobyć podobny materiał, koronki miała w domu, a guziczki odpruła od swojej bluzki. I tak przez noc, kosztem własnego snu, spełniła moje największe marzenie tamtych czasów, ważniejsze nawet, niż świadectwo z paskiem na koniec roku! Takie cuda, później, gdy uczyłam się w Wałczu, w typowym babińcu, czyniła częściej. Przez weekend potrafiła nieraz wyczarować mi takie kiecki, których zazdrościły mi nie tylko koleżanki, ale i nauczyciele, a nawet rodzice moich koleżanek. Podobnie było ze swetrami, które robiła częściowo na drutach, a częściowo na maszynie do robienia swetrów. Miałam taki z napisem Zenek, miałam z chińskim znakiem DUCH (chcę wierzyć w to, że to właśnie oznaczał ów znak). W ogóle potrafiła wyczarować coś z niczego, doświadczała tego nawet Ania, której babcia szyła ubranka dla Barbi… Gdy wyjeżdżałam z „Chęchaczami” do Holandii uszyła mundurek harcerski dla lalki Zosi, którą podarowaliśmy skautom. Zosia miała wszystko: mundurek, pagony, pas, getry, wywijki i buty oraz rogatywkę i chustę. Moja lalka Brygida, o rok młodsza tylko ode mnie, przy okazji też dostała nowe szaty harcerskie. To były cuda, których wówczas w żadnym sklepie nie można było kupić. Pamiętam też 50 poduszek uszytych wspólnie z tatą ze skrawków materiału, jako prezent dla naszej nowej harcówki oraz firanki do harcerskiej kuchni. Ale szczytem pomysłowości była suknia na koncert mojej uwielbianej Republiki. Biało czarne pasy uzyskała barwiąc na czarno dwie tetrowe pieluchy, barwnikiem kupionym u pani Czwojdzińskiej. Oczywiście suknia była jednorazowa, bo wyprać jej nie można było, chyba, że rozpruwając i piorąc pasy czarne i białe osobno. Przez 10 lat i trzy miesiące Mama mieszkała ze mną w Nowej Wsi. Miała swój świat wokół. Początkowo katowała nas wszystkich ogródkiem, którego nikt oprócz Niej nie znosił, ale robiliśmy, co kazała. Przedtem, mieszkając jeszcze w bloku, uprawialiśmy działkę, w podobny sposób. Ale tym sposobem, moje, nawet wbrew mej woli zdobyte umiejętności, przydały się, gdy robiliśmy ogród przy harcówce. Wówczas to ja dowodziłam pracami, a moi harcerze nienawidzili ogrodu. Mama zajmowała się także prasowaniem, za każdym razem pytając, jak to jest, że nie lubię prasować, przecież normalne kobiety robią to bez szemrania. Nie wspomnę o gotowaniu, którego nie cierpiałam, a ona uwielbiała. Jeszcze w ubiegłym miesiącu zdziwiła się, gdy przypaliłam ziemniaki gotowane w garnku … na parze… Ona potrafiła trzy jajka „zafaszerować” na pięć sposobów jednocześnie! Dla mnie zrobienie zwykłej sałatki było szczytem poświęcenia. Nie wspomnę o ciastach. Jej placek z kruszonką do dziś śni się po nocach niektórym! Oczywiście, gdy urodziła się Ania, Mama pomagała mi ją wychowywać. Ania miała babcię, nie musiała mieć opiekunki zanim poszła do przedszkola, a nawet później. Grały w chińczyka guzikami, na wyrysowanej przez babcię planszy, Ania uczyła się przegrywać, co wcale nie było łatwą sztuką, jadły grejfruta na pół, szyły sukienki dla lalek, czytały książeczki i chodziły na spacery. W ostatnich latach sytuacja się odwróciła i cieszy mnie, że moje dziecko widziało potrzebę opieki nad babcią. Mam takie wrażenie, że Mama nigdy nie pogodziła się ze swoją starością. Kiedy już trudno było Jej chodzić i nie chciała jeździć do kościoła, zaproponowałam Jej, że poproszę księdza, by raz w miesiącu do Niej zajrzał. Oburzyła się wówczas, że jak, przecież ksiądz przychodzi do starych i chorych! Miała wówczas ponad 80 lat i nie mogła za bardzo chodzić… A kiedy w ubiegłym roku porządkowałyśmy szafę, znalazłam Jej czarną garsonkę i zapytałam, czy tą zostawiamy? Oburzyła się, mówiąc, że po co? W czarnej chowają stare baby… Czarną wyrzuciłyśmy, zostawiłyśmy fioletową. Miałam naprawdę świetny dom (i ten na Zamościu i ten w bloku) i wspaniałych rodziców. Dom otwarty był dla wszystkich, najczęściej moich, przyjaciół. Obowiązywała w nim tylko jedna zasada: po nie było wstępu. Siedzieć można było do rana, byle w miarę cicho, żeby rodzice mogli spać. Zresztą w bloku w ogóle obowiązywały pewne zasady. Tak więc cała paczka moich przyjaciół: Gomez, Mariusz, Grajek, Kobyła, Pikut, Jagoda, Romka, ciotka Gocha, a potem moi młodzi przyjaciele harcerze, z Groszkiem, często gościli u mnie w bloku. Kiedy skończyłam szkołę średnią zamieszkała u nas (na prawach córki, ze wszystkimi przywilejami ale też obowiązkami domownika) moja przyjaciółka z liceum, ciotka Gocha. Wtedy Mama była w siódmym niebie – my, dwie młode kobiety pracujące w oświacie, a po lekcjach zajmujące się gotowaniem obiadu, pieczeniem placków, czy praniem w pralni (co trwało dwa dni przeważnie). Ja całe życie uważałam, że urodziłam się do innych, wyższych celów, niż przyziemne prace domowe, ale Mama nie wierzyła w to. Do końca życia, zresztą ciągle pytała: jak normalna kobieta może nie lubić prać, prasować, gotować, czy sprzątać. Zawsze odpowiadałam Jej, że normalne to może i lubią… Łatwo nam ze sobą nie było! Dwie silne osobowości pod jednym dachem, wprawdzie w dwóch mieszkaniach, ale zawsze obok: Mama lubiąca ciszę, spokój, działkę i normalne codzienne życie domowe z ciepłym obiadem na czas, telewizor, seriale, gazety z historiami ludzkich losów i ja – czasami huragan emocji, zupełne przeciwieństwo! Mogłam nie jeść cały dzień, jak mnie coś nosiło. Ale jakoś nie pozabijałyśmy się, choć czasem było ostro! Do końca życia Mamy każda z nas pozostała przy swoim zdaniu, ale wypracowałyśmy jakoś tę naszą suwerenność, choć Mama nie zmarnowała żadnej okazji, by mi o tym „braku normalności” przypomnieć. Ale i tak wolała mieszkać ze mną, czego w sumie nie mogłam pojąć. Chociaż, właściwie spełniałam Jej zachciewajki, jak mówiła: krakersiki, batoniki, śliwki w czekoladzie, malagi, owoce, jogurty, raz gęste, raz nie… No i pełna lodówka – syndrom ludzi wojny, którzy zaznali głodu. Na starość Mama czuła się zaopiekowana, jak mówiła. Jeszcze w niedzielę powtarzała mi, że nigdy w życiu Jej tak dobrze nie było, wszystko, czego potrzebuje ma. I gdyby nie te wszystkie choroby, byłoby świetnie. Przez ostatnie półtora roku funkcję opiekunki – powierniczki pełniła Marylka, która ze swoimi pokładami cierpliwości potrafiła spokojnie ugotować Mamie pyszny obiad, mimo ciągłego się Mamy wtrącania do garnków, a przy okazji porozmawiać, posprzątać i pospacerować. Jednym słowem tak, jak Mama lubiła najbardziej. Marylka była z nami do ostatniego Mamy dnia. Równie nieoceniony okazał się doktor Krzysiu, który przychodził na każde wezwanie, i choć wyekspediował Mamę kilka razy do znienawidzonego szpitala, to dzięki temu zawsze z niego wracała. Prawie zawsze… Teraz już Jej nie ma wśród nas. Pozostanie jednak w naszej pamięci, zapewne jeszcze niejedno wspomnienie o Niej rozweseli nasze wspólne biesiady. Historia z drożdżówkami, z owsianką, jabłkiem… Po 22 latach spotka w końcu swojego Alosia. Mam nadzieję, że się odnaleźli i teraz będą razem czuwali nade mną z góry. A że opieki będę potrzebować teraz ogromnej, nie wątpię. Do zobaczenia… Odpoczywaj w spokoju i bez bólu, Mamo. Pewnie będzie mi Ciebie brakowało… I pozdrów Tatę. Grażyna W naszym dzisiejszym artykule dowiesz się o wiadomość urodzinowa dla zmarłej mamy, w naszym kompletnym utraty jest czymś, co nosimy przez całe życie, zwłaszcza jeśli pochodzi od kogoś, kogo kochamy bardzo jak nasza urodzinową wiadomość dla zmarłej mamy możesz to wydobyć. Czas mija i nadchodzą pamiątkowe daty, w których nasze serce chce uczcić ich życie, nawet jeśli są w innym Wiadomość urodzinowa dla zmarłej matki:Droga mamo, nie ma dnia, w którym bym cię nie pamiętała. I w tej pamięci nie sposób nie zatracić się w smutku i tęsknocie! Dziś są jej urodziny i gdyby Bóg nie wezwał jej do siebie, z pewnością świętowałaby u jego więc tylko zaznaczyć tę datę i raz jeszcze przypomnieć sobie minione czasy, wspomnienia wyjątkowych chwil, które przeżyłem u Twojego boku. I poddaj się tęsknocie za cudowną matką, za wspaniałą kobietą, za przykładem życia, które zbyt szybko mi tak długo, jak moje ciało oddycha, jak długo chodzę po tej planecie, nigdy nie zostaniesz zapomniany, a w specjalne randki, takie jak ta, nigdy nie przestanę składać ci droga Mamo, mam nadzieję, że gdziekolwiek jesteś, Twoja dusza odczuje moją miłość, moją tęsknotę, która będzie wieczna i zachowa Cię wśród nas!Tęsknię za zmarłą matkąDzisiaj byłby dzień świętowania, droga mamo! Tęsknię za twoim głosem. Tęsknię za twoim uściskiem, twoim zapachem; z twojego schronienia. Wszystko zaspokoiło tęsknotę! Odkąd cię nie ma, wszystko stało się szare i pozbawione smaku, wszystko zamieniło się w gorycz. W tę rocznicę Twoich urodzin ofiaruję Ci bardzo ważny prezent: odzyskam nie wymaże twojego imienia z mojej pamięci. Moje wspomnienia zawsze tam będą. I gdziekolwiek jesteś, wiem, że twoje życzenie jest moim szczęściem. Naprawdę chcesz, żebym znów dał życiu sprawię, że będziesz dumna, mamo! Zawsze będę pamiętać Twoje życie za wszystko i wszystkich przez cały czas. Nigdy nie odszedłeś, ktokolwiek odszedł, nie był tobą. To było tylko twoje ciało, reszta żyje we mnie. Aż pewnego dnia mamo! PocałunekMatko, będziesz wieczna w mojej miłości i tęsknocie”Choć zawsze obecna, tęsknota staje się jeszcze bardziej bolesna w takie dni jak ten, bo dziś, gdybyś jeszcze żyła, obchodzilibyśmy Twoje urodziny, kochana nawet jeśli nie byłam fizycznie obecna od dłuższego czasu, chcę zaznaczyć datę, zapamiętać i uhonorować cudowną matkę, którą jak każdego dnia, odkąd odeszłaś, chcę podkreślić, że nigdy nie znikniesz całkowicie. Cóż, dopóki oddycham życiem, będziesz wieczny w mojej miłości i w mojej tęsknocie!gdziekolwiek jesteśMamo, nie ma Cię, ale jesteś obecna w mojej pamięci iw moim sercu. Kiedy tu byłeś, byłeś tak oddany. Uczył, doradzał, walczył i krytykował w razie potrzeby, zostawiając wiele Bez Ciebie, moja Mamo, nie byłbym tym, kim jestem dzisiaj. Tak bardzo chciałbym móc się przytulić, pocałować i powiedzieć, jak ważny jesteś w moim życiu, ale jak nie mogę tego się i staram się robić tutaj wszystko, czego nauczył mnie jako życiową lekcję: kochać, pomagać i szanować tych, którzy są przy mnie; mieć silną wolę i nigdy się nie cię! Gdziekolwiek jesteś, gratulacje mamo!Świętuj swoje istnienie, mamoTen dzień pozostaje Twoim dniem, mamo! Odszedłeś, odszedłeś, ale czuję Twoją obecność w każdym momencie mojego życia. Dziś nie obchodzimy Twoich urodzin, ale świętujemy Twoje piękne ponieważ wspaniali ludzie, tacy jak ty, nigdy nie umierają. Dziwni ludzie są nieśmiertelni! Kocham cię do nieskończoności. Do zobaczenia pewnego dnia, mamo! bym dała za ostatni uścisk, mamoMoja droga i tęsknota Matko, dziś kalendarz pamięta Twoje urodziny, a w moim sercu tęsknota i ból wzmagają się jeszcze bardziej, że Cię już z nami nie tu był, rzuciłbym się w twoje ramiona, żeby ci pogratulować. Całowałam ją w policzek i mówiłam, że ją kocham i że jestem bardzo wdzięczna za cudowną matkę, którą zawsze za tobą, moja matko! Co bym dał za ostatni uścisk...Kolejny rok bez Ciebie, kochana mamoNić czasu, która szyje życie, nić czasu pamięci, nić, która przechodziła między palcami podczas szycia, nić nostalgii, która mnie nie było cię tak długo, a ja wciąż mam w pamięci dźwięk maszyny do szycia i obraz twoich rąk biegających po tkaninie. Pamiętam jej uważne oczy, które zmieniały się między szyciem a mną, jej włosy, które rozpuściły się i opadły na czoło. Pamiętam światło wpadające przez okno i oświetlające jej tak piękną twarz i jej słodki mamo, nie miałem cię przy sobie od tylu lat. Jakże byłem szczęśliwy, kiedy obejmowałem mnie Twoimi ramionami, kiedy kładłem się na Twoich kolanach, kiedy Twoje ręce mnie pieściły. Codziennie o Tobie wracam do naszej historii na tyle, na ile pozwala mi pamięć, przeżywam na nowo każdy szczegół, bo nie chcę o Tobie zapomnieć. Z fragmentów moich wspomnień robię patchworkową kołdrę, którą się owijam. Myślenie o tobie, pamiętanie o tobie, utrzymuje cię przy życiu i w kolorze w moim sercu iw moim dzisiaj, w twoje urodziny, móc cię przytulić i powiedzieć, jak bardzo cię dnia będę Cię pamiętać, mamoKochana Mamo, gdybyś była jeszcze z nami dzisiaj byłby to szczęśliwy i uroczysty dzień, ponieważ są Twoje urodziny. Ale chociaż nie jestem, chcę zaznaczyć datę i jeszcze raz Cię dnia pamiętam Cię, cudowną matkę, jaką byłaś, niesamowitą kobietę, która była inspiracją dla wszystkich. A z każdym dniem tęsknota narasta i bez litości narasta bez bardzo cię kocham, mamo, i tak będzie do końca moich dni!Byłaś błogosławieństwem w życiu każdego, moja mamoMinęło wiele lat, odkąd odeszłaś, moja mamo, ale nawet jeśli minie wieczność, przestanę wyznaczać datę twojego przyjścia na był magiczny dzień, ponieważ jeden z najwspanialszych ludzi, jaki kiedykolwiek żył, urodził się, by robić wspaniałe rzeczy. A przede wszystkim po to, by szerzyć dużo szczęścia dla serc, które z nią taka byłaś, moja matko, błogosławieństwem w życiu każdego, kto miał przywilej poznać cię. I nigdy nie przegapię okazji, aby ożywić twoją pamięć i porozmawiać o tym wszystkim, co byłeś i nadzieję, że odpoczywasz w pokoju i że cała moja miłość i tęsknota do Ciebie mojej mamy już minęłyNaturalny porządek życia nakazuje rodzicom opuścić ten świat przed swoimi dziećmi. Wiem o tym, ale stawianie czoła tej rzeczywistości w pierwszej osobie to straszna udręka. Odeszłaś, moja mamo, i od tego czasu moje serce jest smutne i pełne są Twoje urodziny i chociaż nie ma Cię już z nami, chcę zaznaczyć tę datę, ponieważ nigdy nie zapomnę o tym pamiętać. Nigdy nie zapomnę, jak cudowną byłeś matką i kobietą. Zawsze będę cię kochać, moja matko!Każdego dnia pamiętam matkę i kobietę, którymi byłeśDziś moja mama, gdyby nadal była wśród nas, świętowalibyśmy razem jeszcze jedno urodziny. Niestety Bóg wezwał cię z powrotem, bo potrzebowałam innego anioła, a zostałam tu z sercem pełnym bólu i dnia pamiętam, jak cudowną byłeś matką i kobietą, a także nasze najlepsze chwile. Mimo bólu związanego z twoją nieobecnością jestem bardzo wdzięczny, że mam cię przy sobie od urodzenia. I nawet teraz, kiedy już cię tu nie ma, czuję twoją obecność, twoją miłość i to twoje nauki prowadzą mnie jestem kobietą, którą dzięki Tobie, moja Matko, i przeze mnie nadal żyjesz. Kocham Cię dzisiaj i na wieki i życzę sobie, abyś gdziekolwiek teraz jesteś, mógł poczuć moją miłość i tęsknotę i obyś odpoczywał w pokoju!

obrazki dla zmarłej mamy