Przed implantami należy zrobić badania krwi, oznaczając w nich rekomendowane parametry. Jama ustna powinna przejść pełną sanację tzn. zęby winny być oczyszczone z osadu i kamienia nazębnego. Chore zęby, kość czy dziąsła, wyleczone. Pacjent powinien znać i umieć stosować wszystkie zabiegi utrzymujące idealną higienę jamy Przechodzimy do marszu i maszerujemy aż do momentu, kiedy poczujemy się lepiej, ale nie pozwalając na całkowite „wychłodzenie”. Najczęściej na początku stosuje się marszobieg w proporcjach 1:1 – biegniemy np. 2 minuty, 2 minuty idziemy i znów 2 minuty biegniemy. Pierwsze bieganie – czyli jak zacząć biegać od zera. Kosmetyki Camillen do stosowania przed zabiegiem. Soli do kąpieli można używać do pielęgnacji stóp i całego ciała. Istnieje wiele odmian tego typu kosmetyku dedykowanego przed zabiegiem podologicznym. Różnią się między sobą właściwościami, zapachem, kolorem, a także wielkością drobin. Działają relaksująco, ale nie tylko. Znajomość przeciwwskazań do wykonania operacji zaćmy jest istotne zarówno z punktu widzenia pacjenta, jak i lekarza – wyleczenie dolegliwości przed zabiegiem pozwala nie tylko upewnić się, że wynik operacji będzie satysfakcjonujący, ale też uniknąć wielu powikłań pooperacyjnych wynikających z występujących obok zaćmy Przyjmując doustne antykoagulanty należy je odstawić kilka dni przed planowanym zabiegiem i zastąpić preparatami heparyny drobnocząsteczkowej, której ostatnia dawka powinna być podana dzień przed zabiegiem. Do leków tych należą Sintrom (acenokumarol), Warfin (odstawienie 5 dni przed) Xarelto, Prodaxa (odstawienie 2 dni przed). Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Jeśli zamierzasz zrobić sobie botoks, to z tego artykułu dowiesz się czego nie należy robić przed botoksem i jakie są zalecenia przed tym zabiegiem. Koniecznie przeczytaj! Czego nie należy robić przed botoksem Czego nie należy robić przed botoksem – na szczęście to tylko kilka rzeczy. Oto wskazówki czego unikać przed botoksem: Nie przychodź na zabieg kiedy jesteś chory, przeziębiony lub przyjmujesz antybiotyki Nie przyjmuj leków rozrzedzających krew (na 2 dni przed) Nie pij alkoholu przed zabiegiem z botoksem (na 2 dni przed) Nie nakładaj makijażu przed botoksem Przede wszystkim, na botoks nie przychodzimy wtedy, gdy jesteśmy chorzy, przeziębieni i mamy jakieś stany zapalne – tak, nawet opryszczkę 🙂 . Nakłucia z preparatem i ingerencja w skórę zdecydowanie nie powinna mieć miejsca kiedy Twój organizm walczy z infekcją. Na zabieg z botoksem nie możesz przyjść także wtedy, gdy przyjmujesz antybiotyk (nawet jeśli czujesz się dobrze). Od antybioty Druga sprawa – jeśli nie musisz, na 2 dni przed botoksem nie przyjmuj leków rozrzedzających krew. Należą do nich np. aspiryna lub leki przeciwzakrzepowe (np. Acard, Polocard, Aspifox). Ich przyjmowanie zwiększa ryzyko powstania siniaków. Jeśli musisz je przyjmować – to nie jest przeciwwskazanie i w tym wypadku możesz przyjść na zabieg. Po trzecie – odstaw alkohol na dwa dni przed zabiegiem. Botoks po imprezie to nie jest dobry pomysł, bo organizm nie będzie tak dobrze się regenerował. Jest większa szansa na opuchliznę, siniaki i inne efekty uboczne. Ostatnia rzecz, głównie dla wygody podczas zabiegu – nie nakładaj makijażu na twarz przed zabiegiem z botoksem. Lekarz przed zabiegiem będzie chciał zbadać Twoją mimikę twarzy i to, jak silne są Twoje mięśnie. Poza tym, makijaż trzeba będzie zmyć na okoliczność zabiegu. Te 4 zakazy to nie są przeciwwskazania do botoksu. Przeciwwskazania to zupełnie inna para kaloszy, o których także opowiadam w tym artykule. Przeciwwskazania przed botoksem Przeciwwskazania przed botoksem to coś, co koniecznie musisz znać. Oto one: Niektóre choroby – Miastenia Gravis, zespół Lamberta-Eatona, SM Przyjmowanie leków z grupy aminoglikozydów Infekcje, opryszczka Stany zapalne w obrębie pola zabiegowego Choroba nowotworowa Ciąża i karmienie piersią W dużym skrócie – jeśli jesteś zdrowy i żadne z tych przeciwwskazań przed botoksem nie dotyczy Ciebie, to na 99% będziesz mógł wykonać ten zabieg. Przed zabiegiem w gabinecie medycyny estetycznej na pewno wszystko to potwierdzisz z lekarzem, na przykład w formie ankiety zdrowotnej lub dodatkowych pytań. Możesz więc być spokojny, że udając się na wizytę wszystko to zostanie jeszcze potwierdzone w Twoim, konkretnym przypadku. Co robić przed botoksem – Zalecenia przed botoksem Mam dla Was jeszcze trzy wskazówki, które bardzo przydają się do tego żeby pierwszy zabieg z botoksem przebiegł jak najlepiej. Gotowi? Po pierwsze – pij dużo wody Pracuję jako lekarz od lat i wiem, że Polacy nadal mają problem ze spożywaniem wystarczająco dużo wody w ciągu dnia. Nawet jeśli na co dzień nie odczuwają różnicy, to kiedy w grę wchodzą nakłucia i ryzyko siniaków – zdecydowanie warto dobrze nawodnić skórę od środka. Dlatego na dwa dni przed zabiegiem zacznij pić więcej wody. Po drugie – zrelaksuj się Jeśli stresujesz się przed zabiegiem z botoksem, to najgorsze co możesz robić to przeszukiwać Internet pod kątem bólu, skutków ubocznych czy zdjęć po nieudanych zabiegach z toksyną botulinową. Dlaczego tak twierdzę? Dlatego, że botoks to zabieg bardzo bezpieczny, a preparat jest niezwykle dobrze przebadany i stosowany od dziesiątek lat. W rękach dobrego specjalisty nic Ci nie grozi. A skoro o tym już mówimy… Relaks i spokój przed zabiegiem z botoksem ma duże znaczenie dla dobrego efektu i zadowolenia z zabiegu. Po trzecie – wybierz odpowiedniego lekarza medycyny estetycznej Znajdź takiego lekarza medycyny estetycznej, z którym podczas wizyty będziesz czuć się dobrze. Pierwsza wizyta potrafi być stresująca, dlatego tak ważne dla Ciebie i efektów zabiegu jest pracować z lekarzem który Ci odpowiada. Piszę o tym więcej w TYM artykule. Czy przed botoksem można pić alkohol? Na minimum dwa dni przed botoksem nie powinno się pić alkoholu. Upośledzi to gojenie się ran od nakłuć, zwiększy ryzyko długo trwającej opuchlizny, a nawet pogorszy efekty samego zabiegu. Niekiedy słyszę o tzw. „Botox party”, gdzie kilka osób w ramach spotkania towarzyskiego umawia się na zrobienie zabiegu z botoksem. Jeśli dochodzi do tego alkohol przed botoksem to stanowczo to odradzam. Jednak pewnie można zrobić imprezę bez alkoholu – jeśli przy okazji jest to impreza w gabinecie medycyny estetycznej z dostępem do sterylnych warunków, to nie mam nic przeciwko 😉 . Na 3 dni po zabiegu z botoksem także odpuszczamy alkohol. Zbadam Twoją skórę sprawdzę czego jej potrzeba, żeby wyglądała lepiej Ustalimy plan leczenia wybierzemy zabieg najlepszy dla Ciebie Wykonamy zabieg jeśli zechcesz, po konsultacji od razu zrobimy zabieg Umawiam konsultację Czy przed botoksem można pić kawę? Przed botoksem możesz pić kawę. Dowodem na to są setki kaw, które wypili moi Pacjenci czekając na swoją kolej w poczekalni 🙂 . Wiem jednak skąd wzięła się ta niepewność, że przed botoksem kawa to nie jest dobry pomysł. Chodzi o często mylone zabiegi z kwasem hialuronowym (szczególnie na usta), kiedy picie ciepłych napojów i kawy podrażnia okolicę zabiegową. W przypadku botoksu np. na czoło kawa nie jest problemem. Robiąc botoks na zmarszczki mimiczne przed zabiegiem możesz pić kawę. Antybiotyk przed botoksem Przed botoksem NIE powinieneś przyjmować antybiotyków. Mówiłam już o tym, że na zabieg nie możesz udać się wtedy gdy jesteś chory, bo jest to przeciwwskazanie. W takim ile czasu powinno upłynąć od końca przyjmowania antybiotyku to zabiegu z botoksem? Moim Pacjentom sugeruję zawsze żeby odczekać minimum tydzień. Antybiotyki robią niezłe zamieszanie w organizmie i to zamieszanie nie kończy się wraz z wzięciem ostatniej tabletki leku. Dlatego najlepiej jest odczekać te kilka dni. Ale spokojnie – dla zmarszczek kilka dni to jest nic 😉 . Czy można ćwiczyć przed botoksem? Przed botoksem możesz ćwiczyć (nawet ciężko), biegać i uprawiać sport. Powiem więcej – zalecam to zrobić przed zabiegiem z botoksem, bo po zabiegu nie będziesz mógł ćwiczyć! Od momentu podania botoksu musi upłynąć minimum 3 dni zanim będziesz mógł ćwiczyć, pójść na siłownię czy wykonywać inną ciężką aktywność fizyczną. Inaczej botoks nie zadziała tak jak chcesz. Pisałam o tym więcej w TYM artykule. Czy przed botoksem można iść na solarium? Przed botoksem można iść na solarium, nie jest to przeciwwskazanie do zabiegu. Mimo tego, nie zalecam prosto po wyjściu z solarium skierować się do gabinetu, ale dać skórze się zregenerować. Nie ma natomiast problemu z tym, żeby np. dzień czy dwa dni wcześniej przed zabiegiem z botoksem pójść na solarium. Czy można się opalać przed botoksem? Czy można opalać się przed botoksem – tak, można. Nie opalamy się jednak po botoksie. I to najlepiej wcale, bo ekspozycja na słońce się jest największą przyczyną starzenia się skóry, zaraz po… upływie czasu 😉 . Jeśli jednak musisz wystawiać skórę na działanie promieni słonecznych (zarówno przed botoksem jak i po botoksie) to koniecznie stosuj mocne kremy z filtrem UVA i UVB. Jakich leków nie można brać przed botoksem? Przed botoksem nie powinno się brać następujących leków: Antybiotyków – to zdecydowane przeciwwskazanie do zabiegu Leków z grupy aminoglikozydów – ich przykłady znajdziesz TUTAJ Leków rozrzedzających krew (jeśli nie musisz) – bo zwiększają ryzyko siniaków Od czasu zakończenia przyjmowania antybiotyków do botoksu powinno upłynąć minimum 7 dni. Jeśli przyjmujesz regularnie leki na choroby przewlekłe, koniecznie poinformuj o tym lekarza przed zabiegiem. Każdy Pacjent jest inny i nie sposób przewidzieć wszystkich przypadków w jednym artykule 😉 . Czy opryszczka jest przeciwwskazaniem do botoksu? Opryszczka jest przeciwwskazaniem do botoksu. Jeśli masz opryszczkę (lub niedawno ją miałeś) to nie możesz wykonać u siebie tego zabiegu. Dlaczego? Wiem, że wydaje się to nieintuicyjne (opryszczka to usta, a botoks to np. czoło). Chodzi jednak o przeciwwskazanie związane z infekcjami. Opryszczka jest infekcją, z którą musi poradzić sobie Twój organizm przed zabiegiem. Od końca opryszczki do zrobienia sobie botoksu powinien upłynąć minimum tydzień. Od końca opryszczki do zrobienia sobie botoksu powinien upłynąć minimum tydzień. Kiedy botoks po laserze Od razu po zabiegach laserowych na twarz nie możesz wykonać botoksu. Kiedy botoks po laserze – zachowaj minimum 7 dni odstępu między tymi zabiegami. Mam jednak dobrą informację – dotyczy to jedynie sytuacji gdzie laserem działaliśmy na okolicę, którą teraz chcemy ostrzyknąć botoksem. Na przykład – jeśli robiłeś laser na okolicę oka, to nie ma przeciwwskazań do tego, żeby podać botoks np. na kąciki ust. To dwa różne obszary i wtedy te zabiegi się nie wykluczają. Dlatego zastanów się gdzie był robiony laser i czy w to samo miejsce będziesz miał robiony botoks. Jeśli nie wiesz – po prostu zapytaj swojego lekarza. Czy można robić botoks podczas przeziębienia? Botoksu stanowczo nie można robić podczas przeziębienia. Nie tylko rośnie wtedy ryzyko samego zabiegu, ale także nie jesteśmy w stanie przewidzieć jak przeziębienie wpłynie na efekty po zabiegu. Dlatego lepiej odczekać (min. tydzień), skoro alternatywą jest w najlepszym przypadku wyrzucenie pieniędzy w błoto (gdy zabieg nie zadziała jak trzeba), a w najgorszym – efekty uboczne, które przeciągają się w czasie. Inna sprawa jest taka, że nie zawsze lekarz jest pewien czy takie przeziębienie aktualnie masz. Organizm cały czas „pracuje” i zawsze jest możliwość, że masz przeziębienie, ale nie czujesz żadnych objawów. W takim przypadku botoks robimy… bo po prostu nie ma widocznych przeciwwskazań. Czy można robić botoks w ciąży i w trakcie karmienia piersią? Botoksu nie można robić w ciąży ani w trakcie karmienia piersią. Jeśli się tego domyślałaś, to gratulacje – ale jestem prawie pewna, że nie domyślasz się dlaczego 😉 . Zabiegów z botoksem nie robimy w ciąży dlatego, że… nikt nie zbadał szkodliwości tego zabiegu na ciężarnych kobietach. Dlatego ciąża i karmienie piersią jest przeciwwskazaniem, choć tak naprawdę nie jest przebadane jak te rzeczy na siebie wpływają. Jedno jest pewne – będąc w ciąży nie warto ryzykować sobie dodatkowych wrażeń związanych z zabiegami z botoksem. Każdy zabieg medyczny (nawet drobny botoks) jest ingerencją w organizm człowieka. A jeśli w organizmie człowieka aktualnie przebywa inny organizm, to lepiej to ryzyko ograniczać 😉 Co PO botoksie? Zalecenia po zabiegu W tym artykule szczegółowo omówiliśmy wszystkie zalecenia przed zabiegiem z botoksem. Mam nadzieję, że zapamiętasz 4 rzeczy, których nie robić przed botoksem, czyli: Nie rób zabiegu gdy jesteś przeziębiony Uważaj na leki rozrzedzające krew Nie pij alkoholu Przyjdź na zabieg bez makijażu Plus oczywiście wszystkie przeciwwskazania, które wykluczają Cię (na chwilę lub na stałe) z tego zabiegu. Jeśli chcesz dowiedzieć się co robić PO botoksie i jak zadbać o jak najlepsze efekty zabiegu, to zajrzyj do TEGO artykułu, gdzie zebrałam wszystkie ważne informacje na ten temat. Botoks Kraków Zabieg z botoksem możesz wykonać także w moim gabinecie w Krakowie. Rezerwacji dokonasz TUTAJ. Wyprzedzając Twoje pytanie – tak, na żywo porozmawiamy o tym wszystkim w szczegółach, żebyś był w 100% pewien co robić przed i po botoksie 😉 Jeśli chcesz zobaczyć jak wykonuję taki zabieg w gabinecie, to zajrzyj do filmiku na YouTube:  Psst! Jeśli podobał Ci się ten artykuł polub moją stronę na Facebooku oraz obserwuj konto na Instagramie aby być na bieżąco <3 Używki Jedną z istotniejszych rzeczy którą trzeba wiedzieć przed zrobieniem zabiegu microblendingu, jest to iż pod żadnym pozorem nie można na dzień przed zabiegiem spożywać alkoholu, napoi energetycznych oraz pić dużej ilości kawy. Alkohol jest rozcieńczalnikiem krwi, jeżeli klientka piła alkohol przed przejściem na umówioną wizytę lub w poprzednią noc spowoduje to większe niż jest dozwolone krwawienie przy zabiegu, a co za tym idzie może wpłynąć to na negatywne wyniki zabiegu. Dlatego klienci pod żadnym pozorem nie powinni pić alkoholu oraz napoi energetycznych 24 h przed zabiegiem oraz w porannej kawy w dniu zabiegu. Zabiegi Zabieg nie może być wykonany na świeżo opalonej skórze. Nie wykonujemy zabiegu bezpośrednio po urlopie, kiedy skóra jest opalona i przesuszona. Należy odczekać 1 miesiąc aż skóra się zregeneruje. Botox i inne wypełniacze na okolice czoła, skroni i oczu można zastosować na 4 tygodnie przed zabiegiem Peelingi chemiczne i zabiegi laserowe, dermodrazja lub inne inwazyjne zabiegi na twarz mogą być wykonane na 2 miesiące przed zabiegiem microbladingu. Skóra nie może być podrażniona. Najlepsze efekty uzyskuje się na skórze zadbanej, dobrze nawilżonej bez podrażnień. W przypadku skóry suchej , na kilka dni przed zabiegiem można wykonać delikatny peeling twarzy. Depilacja woskiem, regulacja brwi może być zrobiona na 7 dni przed zabiegiem. Dowiedź się więcej Leki Leki rozrzedzające krew takie jak aspiryna, niacyna, witamina B3 (PP), witamina E, ibuprofen, olej rybny (omega-3) należy odstawić 48h przed zabiegiem. Leki retinoidowe – pochodne witaminy A , stosowane głównie w leczeniu schorzeń dermatologicznych, przede wszystkim trądziku – odstawić na 7 dni przed zabiegiem. Stosowanie IZOTRETYNOINY (ROACCUTANE) – lek stosowany przy leczeniu trądziku. Należy do retynoidów, może być uważany za pochodną witaminy A – można wykonać zabieg dopiero po 6 miesiącach po zakończeniu leczenia. Strona internetowa stosuje pliki cookies w celu zapewnienia Ci maksymalnego komfortu podczas przeglądania serwisu. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. W każdej chwili możesz zmienić ustawienia przeglądarki decydujące o ich użyciu. Znieczulenie ogólne polega na podaniu narkozy, dzięki której podczas operacji pacjent pozostaje w stanie uśpienia. Sen ten jednak zdecydowanie różni się od normalnego fizjologicznego odpoczynku organizmu, gdyż dzięki niemu operowany nie czuje żadnych działań dokonywanych podczas zabiegu. Znieczulenie to ma za zadanie zlikwidowanie czucia bólu oraz dotyku przez określony czas. spis treści 1. Historia znieczulenia ogólnego 2. Rodzaje znieczulenia ogólnego Poziomy znieczulenia ogólnego 3. Wskazania do znieczulenia ogólnego 4. Skierowanie na operację 5. Przygotowanie do znieczulenia ogólnego 6. Przebieg znieczulenia ogólnego 7. Postępowanie po operacji 8. Powikłania po znieczuleniu ogólnym 9. Czas pobytu w szpitalu po operacji rozwiń 1. Historia znieczulenia ogólnego Dziedzina medycyny zajmująca się znieczuleniem to anestezjologia. Wiele osób obawia się skutków ubocznych, które mogą wiązać się ze znieczuleniem ogólnym, jednak to właśnie dzięki narkozie możliwe jest przeprowadzenie wielu operacji. Zobacz film: "Przeciwwskazania do znieczulenia zewnątrzoponowego" Wprowadzenie znieczulenia znacznie przyczyniło się również do rozwoju medycyny, zwłaszcza dziedzin zabiegowych. Historia znieczulenia sięga starożytności, kiedy to w tym celu stosowano opium i marihuanę. Jednak prawdziwy rozwój nastąpił w dziewiętnastym wieku, kiedy do ekstrakcji zęba użyto podtlenku azotu (popularna nazwa to gaz rozweselający). Kolejnym odkrytym środkiem znieczulającym był chloroform. Wraz z rozwojem medycyny powstały kolejne środki znieczulające, dzięki którym coraz rzadziej dochodzi do powikłań. Znieczulenie ogólne ma za zadanie wyeliminowanie niedogodności śródoperacyjnych, takich jak: zniesienie bólu – anaglezja; zniesienie świadomości – hypnosis; zwiotczenie mięśni szkieletowych – relaxatio; zniesienie odruchów – areflexia. Anestezją nazywamy wyłączenie wszystkich powyższych składowych. 2. Rodzaje znieczulenia ogólnego Znieczulenie krótkotrwałe dożylne – polega na podaniu pacjentowi drogą dożylną leku przeciwbólowego i znieczulającego, który po kilkunastu sekundach powoduje zaśnięcie; w metodzie tej pacjent sam oddycha, a sen trwa kilka minut – dawki leku można powtarzać do zakończenia zabiegu; metoda ta wykorzystywana jest przy krótkich zabiegach, na przykład nastawianiu złamań. Znieczulenie ogólne dotchawicze – polega na podaniu środków przeciwbólowych, znieczulających oraz zwiotczających mięśnie; w metodzie tej konieczna jest intubacja pacjenta i prowadzenie oddechu zastępczego przez respirator; ten rodzaj znieczulenia jest wykonywany najczęściej; w zależności od sposobu podania leków mówimy o znieczuleniu ogólnym złożonym (leki podawane są wziewnie i dożylnie), znieczuleniu ogólnym całkowicie dożylnym oraz znieczuleniu ogólnym indukowanym wziewnie. Znieczulenie zbilansowane – połączenie znieczulenia przewodowego i ogólnego. Poziomy znieczulenia ogólnego I poziom - pacjent zostaje poddany procedurze uśpienia, wciąż jeszcze odczuwalny jest ból; II poziom (zwany także stadium REM) - obejmuje różne reakcje pacjenta, np. wymioty, niekontrolowane ruchy, w tej fazie zwykle podaje się środki łagodzące nieoczekiwane reakcje organizmu; III poziom - faza ogólnego rozluźnienia mięśni szkieletu, ustabilizowania oddechu, a także zatrzymania ruchu gałek ocznych; IV poziom - całkowite uśpienie organizmu. Znieczulenie ogólne jest zdecydowanie bardziej bezpieczne dzisiaj niż dawniej. Wszystko to dzięki szybszej reakcji anestezjologów, stosowaniu lepszych leków, a także monitorowaniu funkcji życiowych pacjenta. Powikłania są rzadkie i najczęściej wynikają z problemów z udrażnianiem dróg oddechowych. Nad operowanym pacjentem stale czuwa wykwalifikowany zespół dbający o jak najkorzystniejszy przebieg znieczulenia oraz o skuteczne leczenie przeciwbólowe zastosowane w okresie pooperacyjnym. Pamiętajmy jednak, że niektóre czynniki zależne są również od nas samych i warto przed planowym zabiegiem operacyjnym odpowiednio się do niego przygotować. 3. Wskazania do znieczulenia ogólnego Anestezjolog decyduje się na znieczulenie ogólne, jeśli lekarz musi przeprowadzić: operacje chirurgiczne, nastawianie złamanych kości, usuwanie zębów, badanie w bezruchu, u dzieci czy niewspółpracujących dorosłych, mediastinoskopię, mikrolaryngoskopię. Znieczulenie ogólne jest wskazane również, gdy operacja będzie wymagała ułożenia chorego w niewygodnej dla niego pozycji przez długi czas, gdy dostęp do dróg oddechowych jest utrudniony lub pozycja ciała uniemożliwia prawidłowe oddychanie. Konieczne jest również w zabiegach, gdzie wymagane jest zwiotczenie mięśni – wówczas lekarz anestezjolog musi prowadzić u operowanego oddech zastępczy. W znieczuleniu ogólnym prowadzeni są również chorzy operowani w trybie pilnym oraz dzieci. 4. Skierowanie na operację Pacjent, aby mógł przejść odpowiednią operację, najpierw musi dostać skierowanie na jej przeprowadzenie. Zostaje ono wydane na podstawie wykonanych wcześniej podstawowych i specjalistycznych badań pacjenta. Do szpitala pacjent kierowany jest przez lekarza ogólnego, natomiast decyzję o operacji podejmuje chirurg w wyniku konsultacji z innymi lekarzami, np. anestezjologiem, lekarzem internistą i innymi, w zależności od danego schorzenia. Jeżeli pacjent zostaje przyjęty na oddział, zostaje poinformowany o terminie operacji bezpośrednio od lekarza, jeżeli natomiast będzie jej oczekiwał w domu, może zostać poinformowany telefonicznie o dacie operacji i dacie zgłoszenia się do szpitala przed operacją. Najczęściej jest to kilka dni przed operacją. Jest to czas na wykonanie niezbędnych badań przed operacją, jak np. badania krwi, tj. morfologia krwi, OB, ogólne badanie moczu, oznaczenie grupy krwi, poziom elektrolitów czy wskaźnik krzepnięcia krwi. Należy także dostarczyć zdjęcie RTG klatki piersiowej z ostatniego roku oraz wynik badania EKG z ostatniego miesiąca u osób po 40. Jeżeli pacjent cierpi na jakąś chorobę, należy także wykonać badania, np. w przypadku chorej tarczycy oznaczenie poziomu hormonów tarczycy. 5. Przygotowanie do znieczulenia ogólnego Przed każdą operacją czy zabiegiem czeka nas podwójna kwalifikacja- po pierwsze wypowiedzieć się musi lekarz chirurg, w drugiej kolejności lekarz anestezjolog. W tym celu lekarze w pierwszej kolejności zbiera dokładny wywiad. Wywiady poszczególnych specjalistów będą zawierały nieco odmienne pytania. Z pewnością padną pytania dotyczące reakcji alergicznych, tolerancji stosowanych środków znieczulających oraz przeciwbólowych. Lekarz zapyta również o choroby towarzyszące, przebyte choroby, stosowane obecnie leki. Istotna jest również waga i wzrost pacjenta. W następnej kolejności konieczne jest przeprowadzenie badania fizykalnego, podczas którego lekarz oprócz badania układu sercowo-naczyniowego, oddechowego i pokarmowego, oceni również uzębienie, budowę szyi, ruchomości kręgosłupa – dane te są ważne podczas intubacji. Pobierana jest również krew pacjenta na badania. Po ustaleniu najkorzystniejszej metody znieczulenia anestezjolog przedstawia pacjentowi jak będzie wyglądało znieczulenie. Lekarz omawia z pacjentem szczegóły postępowania przed, podczas i po znieczuleniu. Pacjent powinien znać czynniki ryzyka związane z danym rodzajem znieczulenia. Ostateczny wybór metody znieczulenia następuje po uzgodnieniu jej z pacjentem – pacjent zawsze musi wyrazić świadomą zgodę na znieczulenie. Ten etap przygotowawczy poprawia bezpieczeństwo podczas operacji. Przed operacją wykonywane są przynajmniej podstawowe badania: oznaczenie grupy krwi, morfologii, parametrów krzepnięcia, wykonywane jest zdjęcie RTG klatki piersiowej oraz EKG serca. Jeżeli operacja wykonywana jest w trybie planowym, wskazane jest również wyleczenie możliwych ognisk infekcji – na przykład próchnicy zębów. Po zbadaniu przez lekarza anestezjologa pacjent jest oceniany wg skali ASA (Amerykańskie Towarzystwo Anestezjologów). Skala ta opisuje stan ogólny pacjenta poddawanego znieczuleniu i jest pięciostopniowa. I. Pacjent nieobciążony chorobami, poza schorzeniem będącym przyczyną operacji. II. Pacjent obciążony niewielką lub średnio-ciężką chorobą ogólnoustrojową, bez współistnienia zaburzeń czynnościowych – na przykład stabilna choroba wieńcowa, wyrównana cukrzyca, wyrównane nadciśnienie tętnicze. III. Pacjent obciążony poważną chorobą ogólnoustrojową – na przykład zdekompensowana cukrzyca. IV. Pacjent obciążony poważną chorobą ogólnoustrojową stale zagrażającą życiu. V. Pacjent bez szans przeżycia 24 godzin – niezależnie od sposobu leczenia. Niekiedy przed kwalifikacją do operacji oprócz konsultacji anestezjologicznej muszą odbyć się inne konsultacje lekarzy specjalistów – szczególnie u pacjentów z przewlekłymi chorobami, z zaostrzeniami w ich przebiegu. Dochodzi do tego w sytuacjach, gdy pacjent choruje na schorzenia, którymi na co dzień anestezjolog się nie zajmuje. Podczas oczekiwania na operację pacjent jest zwykle informowany, jak powinien się do niej przygotować. Informacji tych udziela także lekarz, który kieruje na zabieg. Pomoc w przygotowaniu do operacji powinien również zaoferować lekarz rodzinny. W tygodniu poprzedzającym badanie nie należy przyjmować leków zawierających kwas acetylosalicylowy oraz rozrzedzających krew. Jeżeli w leczeniu mają zastosowanie pochodne kumaryny, konieczne jest odstawienie farmakoterapii około tydzień przez operacją, a w zastępstwie do leczenia lekarz przepisze zastrzyki podskórne zawierające heparynę drobnocząsteczkową. Preparaty te są dostępne w aptekach w jednorazowych ampułkostrzykawkach, a ich podanie jest bardzo prosteproste – większość pacjentów radzi sobie z podawaniem leku samodzielnie. Również w okresie okołooperacyjnym zmianie może podlegać leczenie cukrzycy - często, jeżeli leczenie przebiega przy użyciu leków doustnych, konieczne może okazać się czasowe leczenie przy pomocy insuliny, niekiedy w kilku wstrzyknięciach. Przed znieczuleniem ogólnym pacjent nie powinien samodzielnie przyjmować żadnych przeciwbólowych leków, ponieważ mogłyby one spowodować, że narkoza nie działałaby poprawnie. Oprócz tego należy absolutnie wstrzymać się od jedzenia i picia na co najmniej 6 godzin przed znieczuleniem. Zasada oczywiście nie obowiązuje w przypadku operacji wykonywanych ze wskazań życiowych. Pozostanie na czczo jest ważne z powodu ryzyka zachłyśnięcia zalegającym pokarmem w czasie znieczulenia ogólnego. Lekarz anestezjolog kwalifikujący do operacji określi, czy rano należy przyjąć stosowane zwykle leki (na przykład kardiologiczne) – jeżeli będzie taka konieczność, należy popić je łykiem wody. Ponadto pacjent powinien oddać mocz przed zabiegiem, z ciała należy zdjąć biżuterię, zmyć lakier z paznokci (w trakcie operacji na palcach mierzona jest saturacja, czyli wysycenie krwi tlenem, lakier może zaburzyć wynik oznaczenia). Jeżeli posiadamy protezę dentystyczną, konieczne jest jej usunięcie. Najczęściej przed zabiegiem choremu podaje się środek uspokajający (premedykacja). Zobacz także: 6. Przebieg znieczulenia ogólnego Zazwyczaj jeszcze przed blokiem operacyjnym pacjent ma zakładany venflon (kaniulę) do żyły - najczęściej na kończynach górnych – przez niego podawane będą preparaty konieczne podczas operacji. Następnie pacjent jedzie na blok operacyjny. Jest to wydzielone miejsce, gdzie mogą poruszać się jedynie wykwalifikowane osoby, które przejść muszą przez specjalną śluzę. W strefie obowiązuje zmiana ubrania na specjalną odzież, zmieniane jest także obuwie, należy założyć czepek, a na sali operacyjnej również maskę. W obrębie bloku oprócz sali operacyjnej znajduje się między innymi sala pooperacyjna, do której trafia chory po wykonanym zabiegu. Gdy chory znajdzie się już na stole operacyjnym, pielęgniarki podłączają go do elektrokardiogramu w celu oceny rytmu serca przed oraz w trakcie operacji. Oprócz tego na rękę pacjenta zakładany jest ciśnieniomierz, a na palec pulsoksymetr, który ustala, czy we krwi znajduje się wystarczająco dużo tlenu podczas operacji. Narzędziem pracy anestezjologa jest aparat do znieczulenia, który składa się z wielu elementów (między innymi z urządzenia ustalającego skład mieszaniny znieczulającej, respiratora, ssaka oraz systemu monitorującego pacjenta). Etapy znieczulenia ogólnego: Premedykacja farmakologiczna. Indukcja, czyli wprowadzenie do znieczulenia – czas od podania leku do zaśnięcia pacjenta. Kondukcja, czyli podtrzymanie znieczulenia. Wybudzenie pacjenta. W następnej kolejności następuje podanie leków usypiających. Pacjent zapada w sen – przestaje reagować na polecenia oraz zanika odruch rzęskowy. Leki mogą być podane na dwa sposoby - dożylnie lub poprzez aparaturę wziewną, która podtrzymuje również oddech pacjenta. Dożylna metoda nie zawsze wymaga maseczki ułatwiającej oddychanie, ponieważ nie wszystkie leki znieczulające to utrudniają. Mimo to zazwyczaj stosuje się aparaturę wspomagającą oddychanie - może to być maseczka lub rurka umieszczona po uśpieniu pacjenta w tchawicy. Po zaśnięciu możliwe jest podanie leków zwiotczających mięśnie - od tego czasu pacjent musi być wentylowany. Najczęściej podczas znieczulenia ogólnego pacjent jest również intubowany (zawsze gdy podawane są leki zwiotczające), to znaczy, że do jego gardła zakładana jest specjalna rurka, przez którą specjalna maszyna (respirator), jeżeli jest taka potrzeba, podaje operowanemu mieszankę oddechową. Dawki leków stosowanych w anestezjologii muszą być dokładnie odmierzone. W tym celu konieczna jest znajomość masy ciała pacjenta i jego wzrostu. Leki wziewne są dawkowane przez parownik, natomiast leki podawane dożylnie przez strzykawki automatyczne. Leki stosowane podczas znieczulenia możemy podzielić na dożylne środki znieczulające, wziewne środki znieczulające oraz leki zwiotczające mięśnie. Wziewne środki znieczulające dzielimy na gazowe (podtlenek azotu) oraz lotne (halotan oraz pochodne eteru, enfluran, isofluran, desfluran, sewofluran). Dożylne środki anestetyczne dzielimy na szybko działające (stosowane do indukcji znieczulenia) – należą do nich: tiopental, metohexital, etomidat, propofol, oraz wolno działające – należą do nich: ketamina, midazolam, fentanyl, sulfentanyl, alfentanyl. Podczas operacji pacjent jest stale monitorowany zarówno przez anestezjologa, jak i pielęgniarkę anestezjologiczną. Po zabiegu następuje wybudzenie chorego ze znieczulenia. Wówczas zaprzestaje się podawania leków zwiotczających oraz znieczulających, natomiast nadal działają leki przeciwbólowe. Po wybudzeniu przytomność jest bardzo ograniczona, ale pacjent powinien reagować na zadane mu przez lekarza polecenia. 7. Postępowanie po operacji Pacjent po zabiegu przewieziony zostaje do sali pooperacyjnej, gdzie jest pod obserwacją personelu medycznego do pełnego wybudzenia. Następnie kierowany jest na oddział, gdzie powinien wypocząć. Chory po znieczuleniu ogólnym pozostaje w szpitalu, pod kontrolą lekarzy. Przez 24 godziny od znieczulenia chory nie może prowadzić samochodu lub obsługiwać innych maszyn. Ważnym etapem leczenia po operacji jest skuteczne leczenie bólu. Na salach pooperacyjnych nie ma odwiedzin osób bliskich. Na wszystkich etapach pacjent jest monitorowany. Monitorowanie w anestezjologii polega na ciągłej kontroli stanu pacjenta podczas znieczulenia i operacji. Ma ono na celu zapewnienie choremu jak największego bezpieczeństwa. Obejmuje obserwację, pomiary i rejestrację zmieniających się funkcji organizmu. Zakres monitorowania zależy od stanu chorego i rozległości operacji. Zawsze kontrolowana jest czynność oddychania, częstość akcji serca, ciśnienie tętnicze krwi. 8. Powikłania po znieczuleniu ogólnym Obecnie używane leki i sprzęt do znieczulenia ogólnego należą do bezpiecznych, ale metoda ta niesie ryzyko powikłań. Najczęściej są one związane z udrażnianiem dróg oddechowych. Po znieczuleniu pojawić się mogą również bóle głowy, trudności z otworzeniem oczu oraz niewyraźne widzenie, nudności, wymioty, krótkotrwałe problemy z poruszaniem kończynami. Możliwe powikłania po znieczuleniu ogólnym: nudności i wymioty, zachłyśnięcie się treścią żołądkową – skutkować może poważnym zapaleniem płuc; wypadanie włosów; chrypka i ból gardła - najczęstsze i najmniej poważne powikłanie; związane z obecnością rurki intubacyjnej; uszkodzenie zębów, warg, policzków i jamy gardła - powikłanie również związane z udrożnieniem dróg oddechowych; uszkodzenie tchawicy i strun głosowych; uszkodzenie rogówki oka; powikłania oddechowe; powikłania krążeniowe; powikłania neurologiczne; wystąpienie gorączki złośliwej. Zagrożenie powikłaniami jest zależne od chorób towarzyszących i przyczyny operacji; wieku osoby operowanej (wzrasta po 65 roku życia); stosowania używek (alkohol, nikotyna, narkotyki). Zależy również od rodzaju i techniki operacji oraz postępowania anestezjologicznego. 9. Czas pobytu w szpitalu po operacji W zależności od rodzaju operacji, stanu zdrowia pacjenta, jego samopoczucia czy pojawienia się komplikacji po operacji, czas pobytu pacjenta w szpitalu po operacji może być różny. Czasami wykonywane są operacje jednodniowe, tzn. rano wykonywana jest operacja, a wieczorem pacjent może pójść do domu. Takie procedury stosuje się przy niewielkich zabiegach. Po odpowiednim czasie przebywania w szpitalu po operacji, pacjent dostaje wypis ze szpitala, recepty, informacje, kiedy należy zgłosić się na badanie kontrolne czy np. zmianę opatrunku lub zdjęcie szwów. Uzyskuje także informację na temat stosowania diety, zmiany stylu życia. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Odpowiedzi będzie dobrze:) możesz ja potem odwiedzić i kupić mały prezent blocked odpowiedział(a) o 20:35 Możesz jej powiedzieć że operacja się napewno uda i będzie wszystko okeey . : ) ze wszystko bedzie ok i wgl blocked odpowiedział(a) o 20:37 "Nie martw się nic ci takiego nie będzie,a nawet będzie lepiej""Słuchaj niczym się nie przej mój " Powiedz jej, że wszystko będzie dobrze, jak wróci to razem pójdziecie na spacer...Ale jak zdenerwuje cie ciągle mówiąc : mi nic nie pomoże...to nie denerwuj sie na nią..z takimi trzeba lekko..Może właśnie dzięki tobie odzyska pewność siebie ..? nie wiem mów ze bedzie wszystko ok czy cos ze nic sie jej nie stanie patka ;p odpowiedział(a) o 20:31 zeby sie nieprzejmowałapójdzcie na zakupy zróbcie sb babski wieczór itp Dilek odpowiedział(a) o 20:33 Odwiedzaj ją w szpitalu i zapewniaj że mimo wszystko sie wyleczy i będzie dobrze. sorry za ciekawość ale na co ta operacja? powiedz jej ze wszystko będzie dobrze zenie ma się martwic i ze szanse na to ze się coś nie powiedzie sa 1 do 10000000000000000000000 i ze ty gdy tylko po operacji gdy będzie to możliwe ja odwiedzisz blocked odpowiedział(a) o 20:35 Powiedz że wierzysz wnią i że chyba zabijesz tego gościa jagby ci zrobił krzywdę Moim zdaniem trzeba jej powiedziec zeby sie niczego nie bala i wsztstko bedzie dobrze i jesli ebdziesz mogla byc przy niej przed i po operacji Nie mów jej, że bedzie ok, ze nic się nie stanie itd. Nie mów nic about operacja! Przypominać jej będziesz tylko o tym. Że wszystko będzi okej ;*. Pozdro dla koleżanki. powiedz jej że codziennie kilka tysięcy osób ma operacje i że nie ma się czym martwić nie mow nic związanego z operacją :) wez ją gdzies na zakupy albo cos :) aha a na co ma operację tak przy okazji? :) bo jak to nie jest zabardzo wazne to poprostu idzcie gdzies razem i bądzcie razem. bedzie napewno dobrze się czuła razem z swoją przyjaciółka. :) blocked odpowiedział(a) o 20:42 Pocieszaj że będzie dobrze, operacja się uda , nic nie będziesz czuć i w ogóle ((: Hiruko~ odpowiedział(a) o 13:15 Wiem, ze pużno pisze, ale chciałabym się wypowiedzieć na ten temat. Sama mia lam kilka operacji, z których 2 pamiętam. Dla mnie najważniejsze, by koleżanka nie zapomniała o mie podczas pobytu w szpitalu, tzn. jeśli nie możesz być, to chociaż zadzwoń. Zapewnij koleżankę, że zadzwonisz do niej lub przyjdziesz i powiedz to magiczne słowo ,, nieprzejmuj się dasz sobie radę jesteś dzielna i za to cię lubię'', moja przyjaciółka tak zrobiła i uwieżmi było mi o wiele lepiej. Życze szybkiego powrotu do zdrowia dla koleżanki, a tobie byś o niej pamiętała. dzanaska odpowiedział(a) o 20:36 nic ci nie będzie najwyżesz umrzesz;p Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Nie wiem jak wy, ale ja od zawsze miałam problem z wymyślaniem życzeń. No bo czego tu można życzyć drugiej osobie. Zdrowia? To nie jest zależne od człowieka, tylko odporności. Pieniędzy? Pieniądze zarabia się pracując, więc to też słabe. Miłości? Serio, to nie jest cel w życiu wielu osób. A już najgorzej, jak słabo kogoś znacie, albo odwrotnie – wiecie, że ta osoba (zdaje się) ma w życiu wszystko. I niezależnie od okazji kończyło się na tym, że ja przez kilka minut wysłuchiwałam całej listy życzeń do spełnienia, a sama odpowiadałam jedynie dziękuję (urodziny) albo nawzajem (pozostałe okazje). Znacie to? Generalnie z życzeniami mam ten problem, że większość nie skupia się na osobie, której te życzenia się składa – to jest trochę dzikie, ale zaraz zobaczycie na przykładach. Kiedy życzysz matce „zadowolenia z dzieci”, to tak naprawdę masz na myśli, żeby dzieci zachowywały się grzecznie i były kochane, czy żeby matka zawsze była zadowolona z tego, co te dzieci zrobią (cokolwiek w twoim mniemaniu miałoby to znaczyć)? Widziałam też kiedyś życzenia „niskich podatków”. Czyli że ta osoba powinna zarabiać najniższą krajową, nie mieć pracy, czy może powinna wynieść się do kraju, gdzie system wynagrodzeń i podatków jest bardziej przyjazny obywatelowi? Życząc komukolwiek „zdrowia, zdrowia i jeszcze raz pieniędzy”, to wcale nie brzmisz zabawnie, ale raz, że życzysz komuś czegoś, na co kompletnie nie ma pływu, to jeszcze życzysz, żeby – nie wiem – podwyżkę dostał, czy w lotka wygrał? Już nawet nie wspominam o życzeniu „100 lat”, bo w takim wieku codzienne funkcjonowanie staje się (delikatnie rzecz ujmując) mało komfortowe i ja chyba nie chciałabym dożyć takiego wieku. Jako przykład wrzucam tu życzenia z sensem, które ostatnio otrzymał jeden z moich znajomych. Oby takich życzeń było na świecie więcej. Teraz, kiedy przeciętna osoba ma kilkuset znajomych na Facebooku, jest kilka możliwości: nie składać życzeń wcale (ale to trochę burackie jest), napisać „wszystkiego najlepszego” (co w sumie samo w sobie jest bardzo miłe i w porządku, ale tak napisało już kilkadziesiąt/kilkaset osób przed wami) albo złożyć fajne życzenia, które solenizant zapamięta nieco dłużej niż trzy przewinięcia fejsa w górę (nawet nie myślcie o rymowankach!). Czego życzyć ludziom? Od dłuższego czasu, kiedy moi znajomi mają urodziny, zastanawiam się, jakie były ich problemy, radości, o czym pisali i jakie zdjęcia udostępniali – można z tego wywnioskować znacznie więcej, niż mogłoby się wydawać. Jako że nie jestem jedyną osobą, która nie wie czego można życzyć drugiemu człowiekowi (z którym np. nie kontaktujecie się codziennie), ale myśli o tym kimś ciepło (a nawet jak się kontaktujecie, to i tak nie macie bladego pojęcia), przygotowałam listę gotowych rzeczy, których można komuś życzyć – nie tylko z okazji urodzin. Korzystajcie z nich śmiało! zacznij dążyć do szczęścia zanim uznasz, że nadszedł właściwy moment; zawsze pamiętaj, że jesteś najważniejszą osobą w swoim życiu, więc kochaj się i dbaj o siebie najbardziej jak potrafisz; miej wiarę w swoje umiejętności – jesteś wystarczająco dobra; znajdź w sobie odwagę do działania, bo motywację już masz; bądź ciekawa świata i ucz się przez całe życie; odważ się chcieć; działaj, myśl i mów zgodnie z tym, co mówi ci serce; rób codziennie jedną, małą rzecz, która przybliży cię do spełnienia twojego marzenia; z każdej sytuacji, rozmowy czy doświadczenia – bierz coś dla siebie; dostrzegaj dobre rzeczy, które codziennie dzieją się wokół ciebie; bez zahamowań i z otwartym umysłem chłoń cały świat; zawsze znajdą się ludzie, którzy się z tobą nie zgodzą albo mają inny pomysł na życie – wysłuchaj ich a później rób dalej to, co chcesz robić; bądź dobrym człowiekiem – zanim coś komuś powiesz, zadaj sobie pytanie: czy to będzie miłe? dbaj przede wszystkim o własne szczęście – szczęśliwy człowiek uszczęśliwia innych; miej umiejętność cieszenia się z tego, co już masz, zanim sięgniesz po coś, czego pragniesz; kochaj i pamiętaj o tych, którzy ci pomagają – wybaczaj i zapominaj o tych, którzy cię krzywdzą; rób rzeczy dobrze i ciesz się z sukcesów, ale wiedz też, że pewne rzeczy zrobisz źle – wyciągnij z nich wnioski; żyj swoim życiem, spełniaj swoje marzenia, realizuj własne plany – czuj radość z tego; miej wątpliwości (to ludzkie!) i nie ustawaj w drodze do znalezienia prawdy; dziel się sobą a otrzymasz od życia dwa razy tyle, ile dasz; W kwestii wyjaśnienia: wiem, jaka jest idea życzeń i nie mam nic przeciwko niej. Chciałabym jedynie, żeby życzenia były miłymi rzeczami, które mówimy innym osobom szczerze i które wynikają z ciepłego myślenia o nich. A nie rzucenie byle czego, bo „tak wypada”. Jeśli trafiłaś tu w poszukiwaniu informacji czego życzyć ludziom, mam nadzieję, że znalazłaś właściwą odpowiedź. A teraz idź i życz dobrych rzeczy innym.

czego zyczyc przed zabiegiem